Temperatura in cella utentis imperium obtinetur per valvae thermostaticae radiatoris imperium. Valvae thermostaticae radiator imperium componitur ex moderatore thermostat, fluxu valvae regulantis et par mem- bris iunctis, in quibus nucleus componentis thermostatae moderatoris unitatis sensoris est, id est, sarcina calida.
Temperatura sarcina percipere potest mutationem temperaturae ambientis et producere mutationem volubilis, quae stimulum valvae impellit ad obsessionem generandam, et tunc temperat aquae quantitatem in radiatore ad mutandum calorem dissipationis radiatoris. Temperatura occasus valvae thermostaticae artificiose componi potest, et valvae thermostaticae automatice moderabuntur et aquae radiatoris volumen secundum exigentias occasus componunt, ut propositum moderandi temperaturam umbraticis assequantur.
Commensuratio notae radiatoris determinantur ab notis scelerisque radiatoris, notae fluxus temperaturae valvae temperantiae, et auctoritas valvae.
Proportio rate fluens temperationis valvae ad plenam rate fluentem apertam ad quendam gradum aperiens appellatur rate fluens relativum; proportio plagae valvae temperationis temperatura in gradu quodam aperturae ad plenum ictum appellatur plaga relativa. Relatio inter ictum relativum et fluxum relativum appellatur fluens proprius valvae thermostaticae, id est: G/Gmax = f(l). Necessitudo inter ea insignitur notis linearibus, notis apertis rapidis, notis recipis aequalibus, notis parabolicis et cetera.
Nam radiator, ex prospectu aquae conservativae stabilitatis et dispositionis caloris, relatio inter calorem dissipationis et refluxus exprimitur sicut botrus curvarum. Sicut fluxus G crescit, calor dissipationis Q paulatim saturatur. Ut systema notae bene ordinandae habeant, facile est valvam regulantem cum notis recipis aequalibus fluere, ut influentiam ipsius radiatoris nonlinearis compenset.
